Birdenbire elimi seni yazarken buldum,
Ne güzel şeymiş Dilâra, seni yazabilmek.
Neydi gururumu bir mum gibi eriten şey,
Ne oldu da bir anda sesini özler oldum.
O ıssız limanlara demir atar mıydım hiç,
Bileydim denizlerin sende durulduğunu.
Kurumaya yüz tutmuş sulardan içer miydim,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta