Destan Dediğin... Şiiri - Emin Ali

'Destan'dediğin zülümdür
anladığımız,
ya sonra..?
'Kardeş'deyip yok saydığınız,
kendinizi Tanrı yerine koyup,
bizleri dilsız,
vatansız bıraktığınız,
o,
kos-koca vicdan..?
Her şeyi 'Tek' sayarak
neyi başardınız,
Sorarım size,kötülükten başka..?
Çocuklarınıza
Miras bırakacağınız neyinız var,
halktan çaldıklarınızı saymazsak?
cevap yok..!
Sözler yılan zehiri,adeta...
Surat bozuk,
sirke küpü tadında,
her öldürme aiyininden sonra...
Kutsal din’i,
en ölümcül silah
ve
dil’den en can alıcı pusu magandaları
önüne çıkararak buğdaytenli çocukları,
her defasında,
başka bir sürü yalanla...
En son,
Roboski'de 34 defa katlettikten sonra,
yine aynı yalan,''sümen- altı olmayacak''
diyerek amma,
yine aynı şeyi yaptılar....

Bütün bir halk mahkum,
bütün bir çoğrafya zından,
ve
tutsak alındı insan ve zaman...
Ve
durmadan ölüm kol gezdi,
Kürdi yurdunda…

Yenilen kim şimdi?
Öldürülen bedenlerimizden başka! !
Galibi var mı bu kirli savaşın,
ölümden başka..?
Yaktığınız bunca köy ve kentleri...?
Ve
Öldürdüklerinizi,
tekrar tekrar öldürerek,
yeniden ve daha çok..!
Karartınnız yeniden,
daha aydınlık görmemiş gözleri,
daha doğmamış bebeleri,
gün yüzü görmemişleri de...
Emin Ali
15 Şubat 2015/Amed