Destan Şiiri - Ubeyde Kunduz

Öyle bir destanki bu destan
Ne koyarsanız koyun adını
Efsane deyin, tarih deyin, geçmiş deyin,gelecek deyin
Eşikten beşiğe kadar ne var ne yoksa
Bu kısacık ömrümde bildiğim gördüğüm kadar
Anlatayım gurbette vatanı yurdu
Pekte hacet yok ama belki bize buyruldu
Bizim adımız hasret bizim adımız çile,bunlar içimizdeki ruh doğuştan bizim ile
Bütün bunlar bir yazı bütün bunlar bir kader
Biz ne kadar istemesekte ömrümüzle beraber
Bilinmez bilmecedir bebeklerin kundağı,bilen için bir hayal erişilmez kaf dağı
Bunlar hep alınyazım Ubeydenin ortağı