Destan Şiiri - Zennehar Yılmaz

Destan olsun sözlerim yazılarım
Acı verir güldürür gözleri bazıları
Suya gider susuz gelir izi kalanların
Kalbi olan kulun sevdadır tek pınarı
Gözünde yaş dolu ağlar seyreder duvarları
Hırçın olur terk edilişte kalp atışları
Silmez imzası olur sevdasına gözyaşları
Kurumuş akmaz deyip çağlar aşk pınarları
Sevemez sanır ama çoktur kalp yanışları
Ruhunu arıtır sanıp karalar adımları
Coşar sellere karışır haindir uçuran kuşları
Adımları serttir yer inletir gözü bakış çiğnetir
İçimi ezip, ezip inletir güldüğü zamanlar
Koptuğu yollar seller gibi parça, parça dağılır
Kayalıklar iner yoluna kapanır yatar
Sevdasını kolye yapmış bir ömür boynuna takar
Kudreti kalmamış ayakları tutmaz sellere dolanır
Kıymeti kalmadı der uzaktır kuldan
Baş kaldırmaz iyilik doğruluktan acizdir yüreği hainlikten
Kadrini kıymetini akıtır gönül, e ses çıkarmadan
Gözünü açta gör dünyayı yumuk, yumuk gezip dolanma
Kapına taktığın kınalı kurban kanını alnına vurup durma
Ne gelir elden dünya zalimdir kulların gözü kör kulağı sağırdır
Eli ekmek tutar kalbi kâindir gözümden perdemi çek usulca
Ucu yok bucağı yok dünya şehrinin acizlik zenginin ekmeğinin tazeliği
Uluyor dağında kurdu çakalı iflahım sökmeden gel ölmeyelim
Kudursun zalim dağlayalım yüreğini dünyayı çiçekle gül serelim
Sadaka diye zalime sevgi verelim demini al zalimden kıyamsızca
Küfrü olmasın dilin tatlana ayıbın olmasın gözün yaşlanacak
Kalkıp ta kayalara yaslanacak postun bağla sırtına gömlek altından
Görmesin zalim kalbindeki zırhını kuşanıp gelince gülle kılıcını
Boynu bükük durma kaldır başını şerefin olsun kessin aşını
İnceden kompas omuz başını zalime tırmık yap tıksın damağına
O zaman varır yaptığı zalimliğin belki farkına
Uyumaz orman kaya tepebaşında döşeği rahattır kalbi kara
Böyle zulme gelmiş dünyaya cehennemde erir durur ağlayışlarla
Geçme zalim geçme dağımdan kurdumun düşersin görmez ağına
Kapılar kapanır zulmün bağına gülün derilir haberin olmaz
Yürek pas tuttu mal mülk hırsından iyiliği kazanmak değil sağından
Solundan adımı attın durmadan
Gel gönlüm zalime kanma bastığı ize ayağın değme
Ruhunu satıp kötülüğü alma uzak dur zalimden kalbim eğilme
Yaradan kuldan şikâyet etme gönlümü pak eyle sana varmadan
Gözümü kör etme iman olmadan asrını aşırma cismim olmadan
İsmimi mümin koy ecel almadan kavlimi pak eyle toprak olmadan
Varayım yanına ölmeden zalimi doğrultup günahsız kul kalmasın deyip
Acıdır yüreğim kendime değil kalbin kararmış umurun da değil
Cenneti bil yavaş, yavaş kapama gözünü hayra sevaba
Kudretin merhamet olsun derde devaya içimi acıtan kul olmasın
Ruhlar âlemi bilinmez sırdır ruhumu eriten tek cahilliktir
İçine merhamet doğumu serpin bir ömür boy versin solması hasat, ım sana varmadan
Köprüsü çoktur varıp geçmeye ebedi suyundan eğilip içmeye
Kalbimi pak eyle sana varmadan sade ben olmayayım suyuna kanan
Pası siline içi kararan gözünde nur olsun acıya bakan
Ölümü hak kılmış bize yaradan demini almadan göçmez dünyadan
Deminde iman olmadıkça cennete varmayacak kudretine nimetine doyulmayacak
Sebebimi sen ver gönlüme yaradan nefesim kesme Azrail gönlüm sıladan gözümden nurun alma tertemiz olmadan……