Destan Şiiri - Âşık Enver Gürkani

DESTAN
Tarih iki bin on haziran ayı
Sele gitti Horasan’da hanesi
Acı haber sardı bütün medyayı
İnsanın gelmiyor hiç inanası

Önceden bilseydi çare arardı
Alır evi sağlam yere kurardı
Tam bir anda hayatları karardı
Dört çocukla dört çocuğun anası

Ziya bey tarlada haber alınca
Sarsıldı kendini topladı önce
Koştu geldi evi bulamayınca
Ateş düştü yandı birden sinesi

Sel götürdü evde barkta ne varsa
Sürükledi ta götürdü Aras’a
Saçlı köyü o an büründü yasa
Kara geldi hemşerimin senesi

Kolay çıkmaz gönüllerde bu sızı
Çünkü çok derinden sarsmıştır bizi
Gelin olacaktı biricik kızı
Yakılmadı ellerinin kınası

Duyulunca birden bire bu haber
Devletimiz hemen oldu seferber
Malda gitti canlar ile beraber
Ne ipliği kaldı nede iğnesi

Bu olmuştu bir önceki sene de
Hiçbir tedbir almıyoruz gene de
Misafirdi ikisi o hanede
Torun kurtuldu da öldü nenesi

Böyle bir afeti kimse görmedi
Hem de bir ihtimal dahi vermedi
Bu dünyada muradına ermedi
Dört çocuktan daha tek bir tanesi

Bazen yağar bazen hava kuraktı
Yağsa dahi ihtimalden ıraktı
Dördü öldü iki yetim bıraktı
Geçti gitti Ziya beyin sunası

Haber alır almaz yükseldi vahım
Bir destan yazmasam artar günahım
Senden dileğim var Yüce Allah’ım
Daha hiç olmasın böyle yinesi

Âşık gürkaninin budur emeli
İlan verip her kesime demeli
Varın sağlam yere atın temeli
Yıkılmasan evinizin binası

Âşık gürkani