Destan Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Nasıl oluyorsa oluyor, bilmem,
-o görüş gününde,
Dilim put gibi kalıyor, resmen,
Gözüm cemalinden muzdarip,
-ayaklarım birbirine dolaşıyor.

Sevdayı kekeliyorum hep,
Felek beni nasıl da zorluyor bak,
Adam gibi sevsem de seni,
-söylememe mani oluyor.

Cümle alem bilse de sevdayı,
Aşığın elindeki tek ekmeği, can suyu,
Bülbülün sesini kesse de kara büyü,
Bu destan artık dillere düşüyor.

‘Boşver’ diyor yüreğim,
Bilmese de canan sevdamı,
Duymasa da beni yaralı dilimden,
Tüm kitaplar bu destanı yazıyor.

Elbet birgün nam salacak bu can,
Elden ele öyküsü bile dolaşacak,
Belki hiç anlamıyor dilimi canan,
Gönlümün dileğini Tanrı biliyor.

Ey canan, vakti ecel biliyor,
Boşa akıyor koca ömür baksana,
Seni yazmasa da felek dünyada, bana,
Cennette kollarım sana geliyor.

22.06.2008. 01:30