**Destan** Şiiri - İlker Ünlü

Dostluk yüce kavram,
Kolay bulunmaz biliriz...
Ancak her arkadaşta,
Dost adayıdır biliniz...

Yıllar yılı çok arkadaş,
Gelip geçti ömrümden...
Adam gibi adam unutmaz!
Çoğunun ismi kaldı...
Sevdiğimiz çok oldu, sevilmedikte,
Biz böyle gördük,
Yanlış yapmadık bir kere!

Arkadaş dedik,
Delikanlı gibi bağlandık...
Hep mert bir yürek içinde,
Delikanlı bir dost aradık! ..

Gerçek değerlerinin farkını çözdük,
Anası tipli çömezlere,
Bizi sattıklarında gördük!
Yaşananlara yazıktı,
Ne dert yandık, ne üzüldük...
Hep menfaatlerin ötesinde,
Beklemekteyiz dedik...

Yaptıkları şerefsizlikleri,
Hep hak diye gösterdiler...
Kendine inananlara,
Keriz lan bu dediler...
Dediler de bilmeden,
Yaşayarak gördüler,
Delikanlı bir bakışla,
Korku içinde eridiler!

Böyle bir doğrulukla 21 yıl yaşadım,
Çıkarları değil, mert bir yürek aradım...
Yalan ile namert ile
Yalancı ile savaştım...

Bu kahpe dünyadan zarar gelmesin diye,
Sevdiğime severek, bir ömür adadım...

Benim mert kadınım, mağrur gözlü ceylanım,
Mezar olsam bana koşacak,
Delikanlı kadınım...

Gün geldi istemeden,
Acıyla kırdım seni...
Böyledir gözü kara,
Delikanlının kaderi...

Adam gibi adam olunca, mert olan insanı,
Galipte yıpratmaya çalışır Âlem-i cihanı! ...

Oda sevdikleriyle kendini korumak için yangından,
Benliğini siper eder kahpe dünyanın ardından! !

Anlayışlı olmak lazım, sinir harbidir yaptığı,
Silmez gözünden akan oluk oluk kanları...

Sormak lazım 'Bu kan niyedir yiğit? '
Gel bu sinirle sen beni de öğüt! ..
Yeter ki cevval gelmesin bu yorgun savaşına,
Arkandaki kadının dünya varsın farkına! ! !

O yine de derki; bu sözlere cevap:
Bu yolda kan dökmek elbetteki sevap,
Lakin bil ki gözümden akanlara sebep,
Kırılmana rağmen yanımda olan, sendeki edep! ..

Aralık 2003