Despot Bir Akşam Düşer Mavi Sulara

Bir masumiyetin anatomisi
Bazen her insana ayrı bir miraç
Ben adına esmer derim günün
Diğeri kutlu haç
Göğsümün mimarisinde
kurduğum evlere
Güneş geç gelir oturur
Kapıdan döner ay
Bir kuş çarpar pencereme düşer
Vay anam vay
Yazık ki bana ne yazık
Gözlerimde tarifsiz bir göz
Ve ardında reçetesi okunmayan
milatsız gün düşer
göğsümün mimarisinde çatırdayan evlere
Kaç şiddetin de deprem
Rihter ölçeği yok
İyi ki sen varsın hava,
İyi ki sen varsın su
Ve size ihtiyacım olduğu kadar
Olabilir
Sevda işte
Ben adına İstanbul derim şiirin
Sen Paris
Köprülerden mi geçilir, sırattan mı
Ben adına aşk derim
Sen yarım elma
Ve hangi diyara taşırım kaygılarımı
Ve hangi treni kaçırdığımı,
Sorarım ‘ah keşke’lere

kuşların olmadığı bir gün çarpar duvara
Despot bir akşam düşer mavi sulara
Kayıkları sürdüm erkenden mezara
Ben adına deli sevda derim, sen zincirlikuyu

Bir gün uyumayı bırakıp tutsak bir hayatın
Peşinde, mafya olurum, rahatça gülebilirim
Kırılan onurumu pansuman yaptırıp
Semt pazarlarından ucuz gururlu elbiseler
Giyebilirim
Sessiz kalma hakkını sevda adına kullanıp
Çocukların düşlerine memleket türküleri yatırabilirim
Uçmazsa uçmasın güvercinler,
Zulmün kafeslerini kırabiliriz
Ben adına direniş derim
Sen kavga
Ve bir gün caddelere
uzanırım boylu boyunca
Ben adına vuslat derim
Sen sakalı biraz uzamış dersin