Desise Şiiri - Şebnem Sönmez Derelioğlu

Bir köpek gördüm gözleri sendi
tırnaklarında Azrail'in orağı
dilinde akrep zehiri
bir sansar kadar sinsiydi bakışları
içten pazarlıklı sahteydi duyguları
şehvet doluydu bacakları
soluğu iniltiliydi sevişme yorgunu
kokusu insan cesedi
derisi yılan derisi
Porsuk ağacından medet uman kemoterapin
Uranyumu bilmiyordu Guguk Kuşu* iyi ki
kurtlanmış etini akbabalar tükürdü
katre katre sindirdi timsah
önce sağ gözün öldü..
Elin
sonra bacağın, ayağın
belki biraz yüreğin

-iyimser olmaya çalışıyorum-

bir de yağmur yağıyordu sonrası fırtına,
fırtına...

Şimdi ben yavrusunun öldüğü yeri unutmayan bir fil gibiyim
ve biraz da insandan çok yaşayan karga kinindeyim

Seni ağzından öptümdü ya bir kere
ciğerine atom bombası attım
gözlerinin rengini çaldım
Etine aç bırakılmış çiyanlar saldım
oldu ya dünya tersine döndü
ben senin içine zehirli tohumlar attım.

*JACK NİCKHOLSON (1975)