--Desinler Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Ortada bırak da, yuvasız,damsız,
Halimi görenler bitti desinler.
Adını koysunlar, vefasız, gamsız,
Elveda demeden gitti desinler.

Hasreti ümidin yerine koyup,
Gururu takındın vicdanı soyup,
Sonunda şaşırdı Leyla’ya uyup,
Kendini mecnun’a kattı desinler.

Günahı yükledin bu masum kula,
Sebepsiz yürüdün dönülmez yola,
Yıldırım dokundu bastığı dala,
Ayrılık perişan etti desinler.

İsyanlar oynadım talihi yakıp,
Yerlere döküldün gözümden akıp,
Her gece barlarda resmine bakıp,
Yumulup kadehe battı desinler.

Gün olur düşünde sararsan beni,
Belki de şaşırıp ararsan beni,
Meraktan feleğe sorarsan beni,
Kazdığın mezara yattı desinler.

(8 Mart 2006-Kadirli)