Desinler Şiiri - Hüdaverdi Öz

Üzülüp durma, benim garip gönlüm
Arkandan, bir şair öldü desinler.
Dillerde hayırla yad olsun ismin
Bir varmış bir yokmuş göçtü desinler.

Kavgayla geldi geçti sefil ömrüm
Ne âbad oldum ne köşeyi döndüm
Oturdum kılı kırk parçaya böldüm
İğne ile kuyu kazdı desinler.

Yıllarca yanıp tutuştum kor oldum
Dillere düştüm, aleme hor oldum
Bir sevda yüzünden gözden kör oldum
Bir aşk için yollara düştü desinler.

Bir sevdaya tutuldum duyulmamış
Ar'dan terledim, urbam kurumamış
Öyle bir dert ki, ismi konulmamış
Kazmayla bir dağı deldi desinler.

Ne yazsam halimden kimler ne anlar?
Ben yanarım, teselli eder dağlar
Can bir yanda, canan bir yanda ağlar
Artık bir yeşil bağ, soldu desinler.

Anlattığım bir ise, daha bin var...
Hep koşturdum peşinden gelmedi yar
İşte halim, derdi kaldı bana kâr...
Koca dağ ovaya döndü desinler.