Desinler Şiiri - Musa Aslansofuoğlu

Bende bir insanım hamurum toprak,
Çiçekti zamansız açtı desinler.
Sararıp dalından düşen bir yaprak,
Ömrü bir mevsimdi geçti desinler.

Sevdikleri çekemedi nazını,
Kayıp etti baharını yazını.
Yitirdi makamı kırdı sazını,
Tek kendi nefsinden kaçtı desinler.

Zalım felek böyle beni üzerken,
Gözlerinden kanlı yaşlar süzerken.
El alem al yeşil,giyip gezerken,
Kisvesini kara seçti desinler.

Akıl yaşa bakmaz başa bakarmış,
Ateş yakar su argına akarmış.
Meğer felek bize çelme takarmış,
Baş tutmuş yaramı açtı desinler.

Bu aşk ne muamma ne bir evsundu,
Aşkın pınarında yeşil yosundu.
Ustam Dertli Polat bir bade sundu,
Alevden bir gömlek biçti desinler.

Aşık Aslansofu git kalma sakın
Patlamak üzreyim kıvılcım yakın
Ey erenler meczup halime bakın
Küs gitti gurbete göçtü desinler.