Desinler Şiiri - Bayram Mecit

Bir “canım” deyişine bin yıl hapis yatarım
Seni tanımayanlar bu nasıl yar desinler.
Mümkün olsa ömrümden sana ömür katarım,
Bu sevda bir yüreğe nasıl sığar desinler.

Bir yel değse yüzüne; korkarım, sakınırım,
Bir taş çarpsa dizine yıllarca yakınırım
Yarana dokunacak doktordan kıskanırım,
Bu kendi yarasını kendi sarar desinler.

Bulsam Hint kumaşını sersem ayaklarına,
En nadide gülleri dersem yanaklarına
Süt isteyip kuşlardan sunsam dudaklarına,
Leyla duysa Mecnun’a hesap sorar desinler.

Eğer titrer üşürsen kışın güneş sönmesin
Dudakların kurursa koyun suya inmesin
Ağlayacak olursan yağan yağmur dinmesin,
Sen gülersen bahçeler, bağlar kurur desinler.

Gözlerin buğulansa gökyüzü bir of çeker
Ayakların incinse ceylanlar yolda seker
Yüzün solsa sararsa Venüs’ün büstü çöker,
Sensiz olan güzellik neye yarar desinler.

Bende akıp gidersem bir gün mahşer seline,
Değdirme ne olursun başka eli eline.
Kim sarılsa taş olsun o emsalsiz beline,
Sarılanı sen değil, toprak sarar desinler…