Deşilen Yaralar Şiiri - Tuncay Mersin

Kolay mı herşeyi bir anda silip yaşananları maziye gömmek. Yapamazsın Kaçmaya çalıştıkça dahada zorlayacak seni. Eline geçen ilk fırsatta hatırlatacak sana geçmişteki olanları. Bir tokat gibi indirecek yüzüne, hiç ummadığın anda vuracak seni. Unutmaya çalışacaksın; yavaş yavaş sileceksin izLerini. Açılan yaraları zamanla birlikte sen tedavi edeceksin. Birgün gelecek yaraların kabuk bağlayacak. Tamam unuttum geçti qitti diyeceksin. Dedim ya işte tam o sırada yeniden deşecekler yaralarını. Hiç acımadan yakacaklar canını. İnsanoğlu işte bi taraf ağlarken, diğer taraf onun mutsuzluğundan haz alacak. Oturup izleyecek onu üzdüğünü gördükçe mutlu olacak. Kendisine dönüp bakmayacak, kendi hatalarına ağlamayacak. Yaptığını yanlış olarak kabul etmiyecek, O sadece o anki mutluluğu yaşayacak; Sonradan gelecek olan mutsuzlukları hesaba katmadan. Mutsuz olan, ağlayan taraf aldatılmışlığın verdiği ağır yükü zorda olsa göğüslemeyi öğrenecek. Bir bir yüzüne vurulsada o değil, ona bunu yapan acizdir.. Vurulan kahpece kurşun, vuran şerefsiz kahpe..