Deseydin Şiiri - Ertuğrul Yılmaz

Yaşıyorken ölünmezdi
Kıymet bilmez el deseydin
İki yarım bölünmezdi
Sen yeter ki gel deseydin

Umutları dermez miydim
Yollarına sermez miydim
Canım sana vermez miydim
Gözyaşlarım sel deseydin

Kulak versek çağrımıza
Hiç gitmezdi ağrımıza
Yangın yeri bağrımıza
Vursun kara yel deseydin

Ne nazım var ne niyazım
Zemheriye döndü yazım
Şu inleyen can avazım
Sazımdaki tel deseydin

Kara haber uçurmadan
Boşa vakit geçirmeden
Son treni kaçırmadan
Yâr gönlümü çel deseydin

Dert yükünün var ilacı
Canda gizler aşk miracı
Her gördüğün sarp yamacı
Bağlar bir yol bel deseydin

Kul Haktan'ım mecnun yürek
Vuslat için ferhat gerek
Çal külüngü bir de kürek
Kaf dağını del deseydin