Desene Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Ne elemi gamı ne de kederi,
Sanki karşımıza aldık kaderi,
Dostluğumuz Kalû Belâdan beri,
Niye benden kaçıyorsun, desene!

Ne gamı kederi ne de elemi,
Hep güldürdün bana cümle alemi,
Dostluğumu bitirdiniz öyle mi?
Niye benden kaçıyorsun, desene!

Neyleyim kederi, elemi, gamı,
Ne bilsin sevgiyi insanın hamı,
İnat ettin, yıktın benim dünyamı,
Niye benden kaçıyorsun, desene!

Elemden, kederden gamdan sana ne?
Biliyorum bütün bunlar bahane,
Ağzımdan çıkıyor söz tane tane,
Niye benden kaçıyorsun, desene!

Elem bizim için, gam bizim için,
O zaman sebebin nedir ne için?
Elbet gider bir gün senin de göçün,
Niye benden kaçıyorsun, desene!

Niye kaçıyorsun hep köşe bucak?
Niye sevgilere açmazsın kucak?
Zorluklar sevgiyle aşılır ancak,
Niye benden kaçıyorsun, desene!

İşte geldik gidiyoruz görsene,
Şu garip Ümit’e ümit versene,
Taş basarım yüreğime her sene,
Artık seni sevmiyorum, desene!