Desene Şiiri - Sedat Kocabey

Senin için ne umutlar besledim
Bahar yine sensiz geldi bu sene
Her düşümü dönüşünle süsledim
Bunca emek boşa gitti desene

Yağmurlarla suladım hep bahçemi
Adın ile bezedim her lehçemi
Sana geldim toplayıp da bohçamı
Başlamadan bu aşk bitti desene

Burcu burcu kokun geldi yel ile
Bir sandalla akıp gelsen sel ile
Haber saldım dostun ile el ile
Gönül yandı boşa tüttü desene

Mecnun bile böylesine yanmadı
Benim gibi leylasını anmadı
Yıllar yılı kavuşurum sanmadı
Beni de aşk çöle itti desene

Kader değil hasretine yenildim
Bu ömrümde ilk kez böyle yanıldım
Şimdi bende kerem diye anıldım
Yine kör inadın tuttu desene