Desem ki vakitlerden bir NİSAN akşamıdır
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
Ormanların en kuytusunu sende gezekteyim
Senden kopardım çiçeklerim en solmazını
Toprakların en bereklisini sende sürdüm
Sende tattım yemişlerin en güzelini
Desemki sen benim için ,hava kadar lazım
Ekmek kadar ihtiyaç , su gibi vazgeçilmezsin
Sen benim için vazgeçilmesin
Sen nimettensin nimetten
Desemki inan bana sevgilim inan
Evimde şenliksin , bahçemde bahar
Ve soframda en eski şarap
Ben sende yaşıyorum , sen bende hüküm sürmektesin
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini
Rüzgarlarla , nehirlerle kuşlarla beraber
Yıllar sonra bir gün , şayet sesimi duyamazsan
Rüzgarların , nehirlerin , kuşların sesinden
Bilki ölmüşüm
Fakat yine müsterih ol üzülme sakın
Kabirde herkeze anlatırım güzelliğini.
Kayıt Tarihi : 24.11.2022 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!