Desem Yeri Var Şiiri - Abdullah Tüzün

Bir ömür tükettim, daha dün gibi
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var
Hasrete gül ektim, gül, ödün gibi
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var.
Felek ömür benden, hasret gün aldı
Geceler hayalden, hayale daldı
Yar dilimde diyar, elimde kaldı
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var.
Öyle bir hasret ki, dağlar eşindi
Gönül viran ekti, toprak deşindi
Hasret veresiye, ölüm peşindi
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var.
Benim güle sevdam, bülbülden aşkın
Varmıdır benzeri, böyle bir aşkın
Gönül de perişan, gönül de şaşkın
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var.
Başımda sam yeli, içim fırtına
Benim dertlerime, el mi yırtına
Azını sarsam da , yerin sırtına
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var
Issız gecelerim, hasret uykulu
Harfim, hecelerim, hasret kokulu
Rüyalarım bile, hasret korkulu
Ben hiç yaşamadım, desem yeri var.
Felek bulut-bulut, göğe ağarken
Bana çiseledi, ele yağarken
Gün bile solduysa, bana doğarken
Ben hiç yaşamadım,desem yeri var.