Desem ki günlerden zifir gecelerden zehir

Desem ki günlerden zifir gecelerden zehir!
Nerede bu pan zehir?
Varsın abıhayat olmasın gözler
Varsın merhametle uzanmasın elin fakat zora da koyma beni
Bak! Halime ki mecnundan meçhul, kederimden emin
Ağıt ağıt yükseliyor bağrımdan acım
İnsan, bir güzel söze ne sefil!
Bir güzel göze, bir den yaratılmış olan o gize!
Ne sefil ne sefil!
Desem ki aşinayım sana, kendimeyse harici
Haricen bile yaklaşamam bana
Bana ki yeryüzüne kayıp
Kayıp giden bir yıldız gibi sanki hiç olmamış...