Desem ki Şiiri - Sergenle Herhangibirdunya

Kimse bilmiyor senle küs olduğumu,
Kendimle küs yankılar kulağımda.
Duvarlara her haykırışım geri teper, çınlar kulaklarımda.
Çok sevsen ben bu halde olmazdım demi?
Hoş dostlarla sohbetlerin arasına denk gelişin,
Hatıralara benim ağlayışım,
Gözlerimi ilk böyle yumuşum,
Desem ki bir daha seni böyle severmiyim?
Desem ki sen bende ne kadar vardın?
Bir daha yara açmam,
Bu da son yemin kendime inan,
İnan boşluklara ilk sarılışım değil,
İlk böyle büyütmedim yanlızlığı,
Hiç mi yanlız kalmadın kendinle baş başa?
Tevakül değil bu kadar acı, acının son hatrına,
Bekleme gelmez kaybettiğin zaman,
Benle benim yanlızlığıma,
Düşkünlüğüm ay parçası.
Ay batmış karanlığa.
Yüreğim bir alev parçası,
Kahreden zaman bizim, inan.
Halim, mevsimin yarası, bende harabe inan.
Uzattığım ellerim sende kesik anısı,
Gelmesin istemem artık inan.
Sen ve ben, tarafsız bölgenin düşmanı,
Çölün serseri esintisi, hiçliği, yanılışı,
Hazin ayın sonu, vazgeçmekse sıcaklığın,
Vazgeçtiğim ellerim suskun,
Lakinlerin içinde, sığındığım yanlızlığım...