Desem ki.. Şiiri - Şükran Eken Uyanık

.

Desem ki !..
Dallar yeşil gün geceyle karışmış
Bulutlar bir öyle deli mavi İnanır mısın?
Esmerim..
Salınsam buğday başakları gibi
Güneşe yüzünü döner ya ayçiçeği
Varım desem…

Yalnızlık boynuma dolarken sinsi kollarını
Kahpe bir sarışının koynundan çıkıp bana geldiğinde
Anlıya bilir misin? ..

Dilimden attığım hafızamdan sildiğim
Bir çift kara gözünde kabuslu Gecelerdeyim
Sarar mısın?

Kokuşmuş sevdaların
Hüzün biçtiğim tarlaların yamacında
Solmuş hazanla sönmüş alevlerin ortasında
Sığındım ‘o dam’ altında rüzgarın ayazında
Kalleşliğin son imzasında yine sen varsın
Artık bilinmez yok!
Desem..

Gözüm kör dilim lal değil eksilmiş sözcükler
Yaşanmışlığın anlamsızlığında yok olmuş itimat
Yuvarlak olduğu keşfedildiğinden beri
Arsızlığın kısır döngüsünde dünya

Nötr dam kilisesinin çığlıkları karışıyor
Yolsuz yolcuların şiirlerine
Bitmiş ozanların özgün sözleri
Kıyıya vurmuş… Cinayetler…
Vefasızlığın kollarında martılar
Deniz dalgayla oynaşmakta ve su yüzüne çıkmış ihanet
Desem ki ! ……..
Kumdaki senin ayak izlerin…..