Desem ki Şiiri - Turgut Uzdu

Bir bilinmez yarının bugünkü vedası bu
Ayrılık korkusunun bir garip sedası bu
Tek vagonluk bir trenin kampanası bu
Desem ki bir yaşayan ölünün son yası bu.
Desem ki bahara koşuşturan bir kış günündeyim
Kendisi de bahara benziyor
Sadece gönlüm gibi boz bulanık bulutlar havada
Etrafta bir ölünün sessizliği
Bir tarafta gittikçe sıklaşan nefesim.
Desem ki görecek miyim bu baharı da
Geçen baharı gördüğüm gibi
Bekleyecek miyim yine acaba
Her akşam bin defa öldüğüm gibi.
Desem ki kuşlar terk etmiş buraları
Sadece geceleri öten baykuşlar
Umutsuzluk sarıp sarmalamış beni
Kim bilir ne zaman sultan olacağım
Ne zaman el pençe durup
Benim için namaz kılacaklar.
Desem ki ayrılmak zor olacak
Gitmek değil, inanmazsın
Desem ki her şeyi çok sevdim
Seni sevdiğim gibi
Ben yokken de sen hep burada kalamaz mısın?
Desem ki çok fırtınalar yaşadım
Ne badireler atlattım bilemezsin
Ben garip bir yolcuyum
Zamanı boğmuşum kendi suyunda
Sev desem de beni
Biliyorum sevemezsin
Umarım ben gittikten sonra
Uzun yıllar ardımdan gelmezsin.

27/01/2007