Desem Ki... Şiiri - Hüseyin Coşkun

Desem ki;
Ben, gelirken acının bütün duraklarına uğradım da geldim sana.
Günlerce hayalini kurduğum ba...yram sabahlarına kavuşurcasına.

Desem ki;
Bilmediğin yollardan, ovalardan geçtim de geldim sana.
Kaybolmuş bir benlik getirdim; al, bırakıyorum avuçlarına.

Desem ki;
Anamın hamur kokan ellerini öptüm de geldim sana.
Yanaklarımdadır hala kokusu; durma, sen de koklasana.

Desem ki;
Bir yok olmuşluk, boynumda yargısız bir infazla geldim sana.
İşte öylesine çaresiz, öylesine mecbur, mülteciyim ben sana.

[ Hüseyin Coşkun | Desem ki... ]