Desem ki... Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Tepeden inme değildir hiç bir emare
Tohumlar atılır, yeşerir bütün solanlar
Ne doğum başıboş, ne ölüm avare
Parmak uçlarında dirilir kaybolanlar

Tesadüfün adresi çıkmaz sokakta biter
Tevafuklar yol gösterir iz peşindekilere
Rehbersiz postacıda boncuk boncuk ter
Yağarken rahmet aşk ateşindekilere

Dağların zirvesi eteklerine dayanır
Yuvalar yapsa da buralara kartallar
Entaresi çiçeğe, yaşmağı kara boyanır
Kefeleri aşağıdan yukarıya tartarlar

Giriş çıkışların odak noktası insan
Işıkları dağıtmak karanlığa sebeptir
Her mahlukatın gönlündeki lisan
Aşk pazarındaki sevgiye sepettir