Kısık gözlerime sor sen sensizliği, ama tene takılmış düşüncende değil bulman gereken. Söylenmeden kalan onca söz arasında, namluda kalan mermi gibi takıldı dilimin ucunda vefasızlığın. Bana sen bunu en azından böyle yapmayacaktın. Huzuruna garkolmuşumsamda şu an kapkara dünyamın, malesef tek ışığı sendin bir zamanlar beklenen sabahların. Şimdi geçmişte kaldı yaşadıklarım ve bir gelecek beklentisi yok bu yalnız adamın. Ve yine her zamanki gibi karamsarım, mutsuzluklardayım, kara bir nokta sönmüş bir volkanım...
Dese de inanmayın bu adama...
Kayıt Tarihi : 31.8.2023 01:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erçin Derinöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/08/31/desem-de-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!