Hani hep doğudan doğacaktı güneşim
Hani hep Lodos esecek idi yüreğime
Hani yaş dökmeyecek idi gözlerim
Hani dokunmayacak tın benliğime
Kuzey doğudan doğar oldu güneşim
Poyrazlar eser şimdi bıraktığın gönlüme
Yağmur sel desen az kalır akan gözyaşımdan
Hani ne oldu? Verdiğin o büyük sözlerine
Bir fırtına gibi estin kırdın dalları
Kapadın aramızda açık yolları
Kırdın uzanacak kutsal kolları
Rastlayamaz oldum o izlerine
Acıyı tattırdın gençlik çağımda
Yeniden doğmuştum ilk bulduğumda
Sağımda ararken buldum solumda
Bırakmaya kuruntu kurdun kendi kendine
Yanarım içeriden dumanım tütmez
Söndürmeye dünyanın suları yetmez
Gündüzüm zor geçer gecem hiç bitmez
Dayanamaz Eyüb sabrı bendime
Sınıyor değilsin! Yakıyorsun bil
Ettiklerin bana binlerce değil
Sayılamaz saymaya etmedim meyil
Dayanamaz dağlar taşlar derdime
Hanidir diyemem yolun yoldaşım
Kayıp duygularda durup kalmışım
Üzülme akmıyor artık göz yaşım
Pınarım kurudu kendi kendine
Sormuyorum sana açıp içimi
Kapadım her şeye gönül kalbimi
Taşlara dağlara demem derdimi
Çalılar tutuşur kendi kendine
Kayıt Tarihi : 12.6.2015 09:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuzey doğudan doğar artık güneşim
Poyraz eser şimdi bıraktığın gönlüme
Yağmur sel desen az kalır akan gözyaşımdan
Hani ne oldu verdiğin o büyük sözlerine
--Tahsin hocam muhteşe bir şiir okudum şiirin ismi yok sayfanızda buldum sizi ve bu çok harika şiirinizi içtenlikle kutlarım saygılar sunarım .
kaleminize sağlık sayın Tahsin Emek...
TÜM YORUMLAR (6)