Deselerdi ki! .. Şiiri - Kadir Albayrak

Deselerdi ki;
Nefrete düşecek bu yürek,
Kin duyacaksın “Gönlünde taşıdığına”
Deselerdi ki;
Kırıp dökecek, yakıp yıkacaksın bu yüzden
Küfre düşecek sevgiyi terennüm eden dilin
İnanmazdım! ....
Vallahi billahi inanmazdım
Ve bunu diyene göz açtırmazdım! ..
***
Sen olmasan da, ben seni göremesem de
Yüreğimin ücrasında saklı dururdu sevgin
Ne “aptallığım” terk etti bunca yıl beni
Ne de bu tarifsiz ve kör sevgi! ..
Seni sevdiğimde “hata(!) ” etmiştim ya ben
Hani sen; öyle dediydin! ..
Sonra “sana inandığımda” bir kez daha hata ettim
Ve bazı hataların
“Ölümcül” olduğunu fark ettim! ..
***
Şimdi,
Şu anımı,
Yani bu günümü sor da bana
Sana nefretimi,
Sana öfkemi kusayım fersah fersah
Ve sana olduğu gibi, “sana sevgi duyanlara da”
Ve ne varsa sana dair! ..
Hani yeteceğini bilsem kalan ömrümün
Şiirlerimden tek tek ayıklardım seni
Ve temizlerdim her bir satırı
Kalemimden kâğıtlardan özür dilerdim
“Bu necasetle onlara zulmettiğim için! ..”
***
Senden nefret edemem diyordum ya
Geri aldım “Ediyorum”
Sana beddua edemem diyordum ya
Vazgeçtim “İleniyorum”
Benim için her şeysin diyordum ya
Üstünü çizip,
“Beş para etmezsin” diyorum! ..
***
Seni seven herkesi severdim
Oysa şimdi,
Seni seven herkesten nefret ediyorum! ..
***
Olduğun her yer cennet olur,
Bulunduğun her yere güneş doğardı
Yıldızlar gülümserdi ya hani “seni düşündükçe”
Ne hale gelmişim ki; kaçmaktayım,
Kaçmaktayım “cüzamdan” kaçarcasına
“İstikbalin yollarını mazinin yıldızları aydınlatır” derlerdi,
Halt etmişler! ! !
Ati’mi karartmakta “geçmişin karanlığı”
Güneşle aramda ki tek perdesin sen
Ve tek engel! ..
Git işine ya! ...
***
Ne senin kadar “riyakâr” gördüm
Ne de o kadar sahtekâr!
Sen; Yalanların üstüne bina ettiğin cam fanuslarda
Ve içine düştüğün “ihanetlerin” gölgesinde nefeslen
Ve necaset kokla! ..
“Senden nefret edemem, sana beddua edemem, sensiz nefes alamam” Zannediyordum ya;
Demek ki “henüz tanımamıştım seni”
Canın cehenneme lanet olası, canın tamu’ya
***
Deselerdi ki;
…………….
Amaaaaaan “deseler ne olacak ya? ! ...”