Dinlenelim...
Baş parmağını benimkine değdir,
gözlerini kapat,
düşlerinde en önden bir yer ayır.
Konuşacaksak;
kepenklerini indir hükümlerinin.
Acılarını lâl olmuş say,
susmayı öğret kederlerine...
Birden beşe kadar say,
yüzünü yıka,
giyin...
Damağında kalmışsa tadım;
bir tabak daha iste!
Sıkma yüreğini,
gelip geçsin duraklardan sevdiklerin.
Uzat elini tut kime denk gelirse,
al yüreğini ver ruhunu öylece...
Gölgene yetişmek için koş
“Yaşamak nedir? ” diye düşünme.
Gaspetmişse hayat umutlarını,
yeniden doğur düşlerini...
Belleğinde “Pirinç tanesi” olsun hüzün,
yüreğinde, deryaları tutsun aşk!
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 08:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!