Kendini dalına bırakmış bir gül misali yaşıyorum.
Her nefesimde bir yaprağım düşüyor toprağa,
Tüm yapraklarım kuruyor sonunda.
Bir dala sarılmış sarmaşık gibi gönlüm,
Tükeniyorum yerlerdeyim tutunacak dal kalmayınca.
Ve öfkem bir fırtına gemi yanaşmayan bir okyanusta,
Savuruyor dalga dalga tüm gençliğimi...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
sanki sevgisini bırakıp geri dönen bir şairin,yorulmuş bir şairin şiiri.tebrik ederim.mükemmel olmuş.
Hiç de haketmeyen insanlara veriliyor bazen değer...
Karşılıksız sevgi...zor...lezzetli bir dize...tebrikler.
melek ayaz
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta