Deryâ-yı Aşk Şiiri - Malik Ejder Gülkokar

Deryâ-yı Aşk

Daldım aşkın deryasına, sahilsiz bir menzilim,
Ne gündüzüm bellidir ne de mâh-ı geceyim,
Gamzelerde sır ararım, nûrla dolmuş gözlerim,
Görünmeyen âlemleri seyr eden ân benim.

Bir zerreyim sanırlar, ben küll-i âlemdeyim,
Bazen ateş, bazen su, bazen de bir demdeyim,
Sükût ile konuşurum, kelâmı ben demleyim,
Her nefeste aşkı içen, mest ü hayrân benim.

Ne heves var ne tamah, terk eyledim her şeyi,
Söz değil bu gönülün nûrla pişen gerçeği,
Ezel bezminde işittim “Ben” dedirten tek gerçeği
Varlık deryasında yokluk, sırrına mihmân benim.

Şol pervâne misâli yanmakla buldum seyrânı,
Her harf içinde gördüm “Hu” diyen cânı,
Hak yolunda eriten, vuslatın devrânı,
Nâr içinde nûr arayan, Sâdıkı divane benim.!

Ejder Gulkokar fakirül Melâmi
04/11/2025