Derya…
Sen şu karanlığın
Bana armağan ettiği yıldız
Ufuktaki güneşin ilk gün ışığı
Deryam
Sen el değmemiş bir sevda
Kimsenin bilmediği duygusal bir aşk
Çocuksu gülüşün ardındaki melek
Derya …
Yeşil gözlerin gibi ışıltılı bir özlem
Koparmaya korktuğum dikenli bir çiçek
Mayınlar arasında narin ve yaban yaz gülü
Sen umut ikliminde yeşeren bir sevgi
Masmavi okyanuslar altında küçük bir uskumru
Kızıl ırmağa güneşle gölgesi düşen erguvan gülü
Sen sonsuzluğun yarattığı sihirli peri
Deryam
Sen kalbimin derinliklerinde yeşeren sarmaşık çiçeği
Gözlerim önünden gitmeyen beyaz bir bulut
Rüyalarımda gördüğüm rengarenk kelebek
Tanrı’mın özenerek yarattığı bir pınar
Dağlarda gezinen bir ceylan sürüsü
Bir kıvılcımla yanan yemyeşil ormanların kor parçası
Ve sadece benim olan kalbimin ilk ve son sevdası
Ne olur gel,gelde bir kıvılcım çak
Ve küçük bir kor parçasıyla şu yüreğimi yak
Deryam
İnan sensiz yaşasam bile
Senden başkasıyla olamam,olmayacağım
Ve değil seneler,asırlar bile geçse
Ben yine seni bekliyor olacağım…
M EMİN KIZMAZ
NUSAYBİN/MARDİN
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 01:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)