Yokluğunun korkusu
Şimdiden yüreğime saplandı
İçimde olan senle
bir onsekiz ay geçirmek bile güzel,
Sakin sessiz gecelerde içimdeki senle;
sabahlara kadar nöbet beklemek bile güzel,
Yine gezdim o yerleri fulya
yaşadığımız günler,
gözümün önünden film şeridi gibi geçti
Hani okulu asıp giderdik ağaçlara adımızı yazardık ya
bitmesin aşkımız diye
Ama bitti fulya öldü aşkımız
Gece ıssız, gece sessiz
İçimde sen, gözlerim sen,
dokunuşum sen, aldığım nefes sen,
kısaca benliğim sen,
Öyle işlemişsin ki
Ben yokum herşey sen!
Seni sevdim;
bakmasan bile gözlerini sevdim
vermesen bile yüreğini sevdim
konuşmasan bile sözlerini sevdim
Anlıyormusun seni sevmeyi değil
yalnız seni sevdim.
Bİr kez daha anladım hayatın acımasız olduğunu
Sevdiğimi, anamı, babamı elimden alan
o süslü meşin mezarı
Üstünü örten bir avuç toprak
seni soğuktan koruyacak
Üzerinde beya bir gömlek nur olup ışık saçacak
Öpüşün yalanmış,
Bakışın yalanmış,
Ellerin yalanmış,
Dokunuşun yalanmış,
Sözlerin yalanmış,
Tek gerçek beni aldıttığınmış.
Sen benim gülümsen kokun nerde?
Sen benim bedenimsen ruhum nerde?
Sen benim dokunuşumsan hislerim nerde?
Sen benim bütün dünyamsan yaşam nerde?
Sen sen nerde?
Sen hiç sevdalandınmı anne?
Onu gördüğünde ayaklarının yerden kesildiği oldumu hiç?
Sen hiç sevdalandınmı anne?
Ondan ayrılırken sarılıp boynuna gitme diyerek haykırmak istedinmi?
Sen hiç sevdalandınmı anne?
Odanda yalnızken anılarla sohbet ettinmi hiç?
Güneş yüzüne vurduğu an beni hisset ey sevgilim
Bir zamanlar tenim seni nasıl kavurduysa,
güneşte öyle kavursun ki
ÖZLE BENİ sevgilim!
Bir akaşam vakti ağlamaktan
Kızıl perdeler indi gözlerime
Seni beklemekten ey yar
Yüreğime hasret indi beni sar
Kalbim seni sevmekten değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!