Hayata sırtını dönmüş. O uçurum dibinde yumruk gibi dururken, önce korkup kaçtığım sonra yavaş yavaş yanaştığım…
En tepe noktadan gördüğüm manzarayı anlatmak istiyorum size doktor.
Bedensel bir parçalanma yok. Ölmemiş. Belli belirsiz kıpırtılarını görüyorum çünkü.
Ama ruhunun düğmeleri kopmuş. Tiril tiril, çiçekleri hareli, eflatunu dağılmış bariz şekilde!
Beline kadar eteği sıyrılmış hislerinin. Kanı hala üstünde.. Hoyrat mı hoyrat bir mühür gibi oraya bırakılmış.
Şaşkınlıkla, bir zaman, uzun uzun bakıyorum. Sonra yavaşça dönüyor, sırtüstü uzanıyor.. Gözleri açılıyor. Göz göze geldiğimiz kısa, ışıklı bir zaman yakalıyorum. Tüm suskunluğuyla, tüm suskunluğumla bakmaya devam ediyorum… Bütün benliğimi titreten, o ayağa kalkma anını yakalıyorum..
Üstünde hiçbir şey bırakmıyor, kayalara doğru fırlatıyor kadın.
Yıkanıyor… Su ne çok şeyi aklıyor.
Derya kan içinde.
Ayşe KeskinKayıt Tarihi : 8.12.2007 11:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve çok başarılı bir şiiri. Serbest şiirin; 'zorluğunun üstesinden gelmiş, kolaymış gibi görünen tuzağına düşmemiş' çok güzel bir örnek. Biçimi, özü, dili, ritmi, seslerindeki melodi, şairin duyarlı ve insanca yüreğine hayranlıkla sevgi ve saygılar. (Şiir yazılan bir ülkeden umut kesilmez) sözünü ne denli doğruluyor. Ustalaşmış şairi kutluyorum.
Biri olmadı diğeri...kan gözyaşı içinde...
TÜM YORUMLAR (2)