Derya Gibisin Şiiri - Faruk Avşar

Derya Gibisin

İyi olman gök yüzünde parlayan yıldız misali
geceyi aydınlatan dolunayda seni seven bu ruhumun
kör kuyusunda çürümeye yüz tutan duygularım
ışıldayan saçlarındaki renga renk ışık yansıması gibi
gönlümün denizindeki sahile vurup yakamozların oluştuğu an gibisin

Mutluluğun heycanında martıların kanat çırptığı
gök yüzünde umudun mutluluğunda halaya durur gibi
tek koro sesin nakaratlarında seni aşk şarkıların
şiirlere dönüştüğü derin cümlelerde söylercesine
mutlu anı bana yaşatan ve senin sevginin
sevdama dönüştüğü tek gerçeğim oluyorsun.

Belki alay edersin belkide öylece sırıtıp çekip gidersin
söylenen derin sözlerin abartı olduğunu düşünerek
soğuk buz dağına dönüşen tebessümle bakar gülersin
anlamanı hiç beklemeden sevmeni hiç düşünmeden
seni kalbimin cennetinde tahtta oturttuğum tek gerçeğim sensin

Yorgun ve bitkin ak sakalım ak saçlarım arasında akıttığım
göz yaşlarımın sözlere dönüştüğü anda bile uzayan sakalım bile
akıttığım göz yaşları senin için yüzüme dokunup
seni bir daha sevmekten korkar gibi öylece kara toprağa dökülüyor

Sensiz ve bitkin yaşlanmış ruhumun ölümünü an be an yaşarcasına
seni sevmekten korkmadan seni şiirlerimde anlatıyorum sevgilim
seni düşünüp içimde ölümsüzleştirdiğim her anımda son sigaramın
son yudumu son çayımın son yudumunda soğuk yatağımda uzandığımda seni içtikilerimin zehrinde yudumlar gibi boğazımda düğümleniyorsun ve sensizliğinde ölümün son nefesini vererek Azraille yüzleşir gibi
senin yalnızlığınla yüzleşerek elveda diyorum elveda diyorum
ey gönlümün tanrıçası...!