Derya da Tek Derya Şiiri - Nebi Ünler

DERYA DA TEK DERYA

Cevapsız kalıyor, kuşlara sorum,
Hüzünle, hüsranla yaşamak pek zor…
Derya’da tek derya olmayı istiyorum,
Her gurbet uzaktır, hasret kalpte kor,
Resmine yutkunmaktan, yoruluyorum.

Bu Cuma aşağı cami de dualar ettim, ardından
Bir fırtına bir kasırga ve yağmur, beş on dakika…
Aşiyan’a döndüm ki… Terler boşandı sırtımdan,
Ayçiçeklerim yerle yeksan… Düşer mi bir akika?*
Tövbe Allahım töbve... Pişmanım kabahatımdan

Oğlum Yağmur gibiydi bahçem bostanım,
İlk yılında bu afet… Sabır, sabır, saika…**
İster istemez kısa sürmelidir hüsranım,
Veren, alan, Rabbimdir… Kabir, takdir, şaika.***
Pakla Gamze Pınarı, bitmesin hiç şükranım.

Camlardan giren yağmur yapmış yapacağını
Çek yat ve bilgisayar ağlamış… Elde var hüzün…
Yine felekten çelme, kapmış benden kapacağını,
Dilde tövbe, elde tütün… Üzün dertlerim üzün.
Yılgın Yağmur ne bilir? Daha nelerin kopacağını!

Anladım yalnızlığım, yar derya da tek derya
Kıyametim kopar yar, "lan göçünü çek…” der ya!..

*Akika: Yeni doğan bebeğin başındaki ilk saçlarına akîka; bu çocuğun doğumundan yedi gün içinde başındaki tüyleri kısmen veya tamamen tıraş edip kulağına ezan okunarak adını koyduktan sonra Allah'a şükür için kesilen kurbana akîka kurbanı denir.
Not: Bahçem bostanım oğlum Yağmur gibiydi

** Saika: Şuuru olmaksızın bir şeye sevk olunmaktır. Buna sevk-i İlahi de denir. İnkarcı filozoflar buna sevk-i tabii veya içgüdü adını veriyorlar. Mesela arının mükemmel ve hikmetli vazifeleri görmesi sevk-i İlahiye olan saikaya güzel bir örnektir. Yani Allah arıya ne yapacağını saika duygusu ile talim ediyor. Onu bu duygu vasıtası ile yönlendiriyor. Yoksa aklı ve şuuru olamayan arının o hikmetli ve mükemmel vazifeleri kendi başına görmesi ya da kör ve sağır tabiatın sevki ile yapması imkansızdır.

***Şaika: Canlılardaki şevk ve motive duygusudur. Allah, mahlukatına, yapacağı vazifeleri saika ile bildirirken, o vazifelere karşı istek ve arzuyu da şaika duygusu ile takviye ve teyit ediyor. Tabi bu saika ve şaika duyguları her canlıda aynı derece ve mertebede görünmez. İnsanlarda daha cami ve daha mükemmeldir. İnsanların içinde lezzet ve ücrette bulunan işleri severek ve isteyerek, hatta taaşşuk derecesinde yapması şaikadır.

Dedeoğlu Aşiyan, 06.08.17 – 08.40