Boşluk bırakma bende...
İki nokta üst üste koyma hiçbir zaman.
Ne tırnak içerisine alınacak kadar büyük sözler dökülsün ağzından,
Ne de karın ağrıtacak kadar virgüller bırak arkanda...
Parmak kaldırma konuşmak için, müsade bekleme!
Ne ünlemlerinle ürküt, ne de üç noktalarınla merakta bırak.
Düzeltirken hep kapıya dönük bırakırdım ayakkabılarının önünü,
Kalmanı arzular, gitmeni zorlaştırırdım.
Sense ileri alırdın saatlerini, erken kalkar yol alırdın.
Karşılar ve uğurlardım, bir de yine beklerdim...
Sanki seninle ticaret yapardık(!)
Ben alırdım sen satardın(!)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!