Bir katre alev sun o bal dudaktan gülüm
Ellerinle bir avuç sıcaklık sal kalbime
Gönlünün yelkenini aç sevda denizine
Kuruyan aşk pınarına yeniden can kat gülüm
Gözlerin uzaklara dalmasın sakın
Gurbet bu naçar kaldım neyleyim
Hiç üzülme ardımda bıraktım diye
Sevda çiçekleriyle bıraktığın yerdeyim
Gönlümün gülleri solsada bir bir
Nerdesin
Gün doğmaz oldu penceremden
Gecede yıldızlar sönük
Rüzgarlar getirmiyor kokunu
Nerdesin
Yalnızlık neymiş bilmezdim senden önce
Sensizlik kadar korkutmadı karanlık
Masamda kırmızı loş bir ışık
Kadehimi sana kaldırdım sensizliğe içiyorum
Odam bomboş bir sigara bir kadeh
Yetim bir çocuk gibiyim senin ardından
Adını koyamadım yalnızlığımın
Duvarlar düşman,insanlar yabancı
Kurtaramadım yüreğimi yad eller arasından
Bilirim
Ağlıyor musun sevdiğim
Kirpiğinin ucunda ki bir damla yaş mı
Neden mahsunsun böyle
Yoksa kalbini yaralayan ok gibi bir bakış mı
Neyi bekliyorsun söyle
Bir gün kapına gelecek sevda katarını mı
Gizemli bir sonbahar yaprağıyla
Sürüklenmek bilinmeyene
Ve uzatmak elini
Sanki alacakmış gibi dağın doruğundaki bir kardelene
Buz gibi bir mahzenden
Lal rengi şarap içmek
Kurul gönül tahtıma gel yalnızca benim ol
Gönlümün bahçesinde nadide bir çiçek ol
Çekerim tüm derdini yeter ki derdim sen ol
Gel gidelim sevdiğim seninle bu diyardan
Sakınmak istiyorum seni tüm nazarlardan
Mühürle gül dudaklarını bu gece
Bırak gözlerin anlatsın sevdanı bana
Aşkınla çırpınan kalbimi dinle
Dinle de sen anlat kendini bana
Büyük bir okyanusta
Rotasını kaybetmiş bir gemi gibi tek
Kutuplarda yaşanan upuzun bir gece
Belki de bir çocuğun
Haykıramadığı sancısıdır yüreginde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!