Ölümün o tarifsiz soğukluğunu hissettim,
Tarifsiz bir duyguydu,yaşarken ölmek,
Bedenin her zerresinin yok olmasıydı..
Acıyordu ruhum,zavallı aciz bedenime,
Feryatlar çare etmiyordu
Ne özgürlüğümün tadı
Ne de tutsaklığımın anlamı vardı artık.
Hiç bir şey annemin
şefkatli bakışı olamıyordu.
Ranzamın dostluğu,
Dosttun puştluğuna yeğdi.
Havalandırma sıram,sırasız dertlerin başladığı bir arenaydı.
Yitik bir sevgi yaşıyordum
Geçmişini seven
Ama onu kabul etmiyen
Maratonun son virajında ayağı kayıp
Tüm umutlarını başka bahara bırakan yarışçı gibi
Herşeye rağmen,
O içimdeki seni atamıyordum…
Kayıt Tarihi : 17.10.2012 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!