bu gece sessizlik öylesine uslu
yıldız düşüşlerinin sesi duyulur
karanlığın göğsünü dağlayan
demircileri kıskandıran bir alev
sigaramın ateşi öylesine harlı
bu duman beni boğsun istiyorum
nefesim gecenin nemini buharlaştırıyor
bir an sımsıkı yumruğumu sıkıyorum
dişlerim kenetli, pis bir küfür savurup
toprağa düşen göz yaşlarımı
damıtıp kızıl güllere can veriyorum
nasıl anlatsam yüreğimi dile gelmez
bir amansız sevdaya kurban verip
geride izlerini kaybedemeyen acemi
bir gezgin, bir serüvenci olmak
ve bakışlarındaki gülümseyişi hatırlamak
beşikteki bebeği kıskandıran
içten ve samimi gülüşün
sana anlatamadıklarım kemirir beynimi
düşünceler bir bir esir alır beni
tek dermanım seni görmek
kaynayıp coşan bir küme pınar ağzı
beni bitiren bu sevdamdır işte
derya olup akacak bu sevgi
seninle buluşursa gözlerim
yatağını bulamayan dipsiz bir kaynak
onu sen yönlendireceksin bir tek
yoksa bu sonum olur anlayabiliyor musun?
sonum diyorum çünkü sensiz başını
taşlardan taşlara çalan bir nehir
belirsiz bir özne olabilir ancak
sevda denizinde yitip giden..
26.04.2002 Saat: 05:25
Cafer TaşkınKayıt Tarihi : 18.6.2008 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir; yoğun aşk günlerinde kendimi ifade etmeye çabaladığım sevdiğim insana yazılmıştır. Sevdiğim insanla birlikte su an evliyim ve birlikte bir derya olup akmaktadır sevgi denizine aşkımız. Canım karıcığım Arzu'ya ithaf olunur bütün şiirlerim.
TÜM YORUMLAR (1)