Dervişliğe hevestin bir zamanlar

HAYAL BU YA !
NEFİS MUHASEBESİ ...

Dervişliğe hevestin bir zamanlar
Dergahın borusu emeksiz ötmez !
Çilehâne yerine hanümanlar
Sabırla yoğrulmuş derviş üretmez !

Fındık fıstıklı üzüm arar gözün
Kebaba pirzolaya geçer sözün
Kuzu çevirmeye bayılır özün
Bir lokma bir hırka neyine yetmez !

Asil soydan gelen has atın olsun
Ummanlarda gezen bir yatın olsun
Yazlık bahçen,kışlık kırk katın olsun
Mahallende fakir dumanı tütmez !

Dur diyemedin nefsin hevesine
Çalışmadın iman ahlak dersine
Ezan okunur koşarsın tersine
Kabul olmayan mazeretin bitmez !

Ne mal sahibi oldun ne de ilim
Münafıkça her yöne döner dilin
Günahına şeytan oldu kefilin
Bu eğri yol iyi yerlere gitmez !

Fayda yok ne oğlundan ne kızından
Nedamet sesi gelsin avazından
Rabbin haberi olsun niyazından
Gerçek dervişi kapıda bekletmez !

Zaman değil yanlış olan, suç sende
Nefsin, temiz yer koymadı bedende
Tevbe edip Hak yoluna gidende
Af çıkar inşaallah azap etmez !

Hırka giyme haramzade bezinden
Taviz verme inancından özünden
Sakın dönme "Kalû belâ" sözünden
Günahları terket,dervişlik sökmez !