Dervişler Şiiri - Taha Nur

Dağlar bile aşk ateşine,
Dayanamaz yanar gider.
Derviş olanın derdine,
Derviş olan ağlar gider.

Onlar aşık olmuş güle.
Bu dünyada çekse çile.
Bir derviş düşse dile.
Ak gömleğin açar gider.

Derviş olanın bulunmaz eşi.
Zikrullahtır derviş işi.
Dervişleri inciten kişi.
Bu dünyadan naçar gider.

Aklın varsa çalış oraya.
Bu dünyada herşey boşa.
Bak dünyanın yüz karasına.
Yarın birgün sızlar gider.

Sakın ha kızma dervişe.
Gülme onların haline.
Uyma sen şeytan diline.
O dünyayı atar gider.

Bu dünya fani yoktur yaşı.
İnsan isen bil yediğin aşı.
Derviş kişi dünyanın başı.
Nehir gibi akar gider.

Derviş bırakır da gider şanını.
O gittikten sonra unuturlar adını.
Azrail almaya geldi mi canını.
Bu dünyayı tartar gider.

Taha Nur gel bu doğru yola.
Girelim derviş ile kol kola.
Zikrullah edelim ağlaya ağlaya.
Bu dünyayı sarsar gider.