Dervişle konuşmalar Şiiri - Mehmet Yaşar ...

Sıradanlaşan yanım geleni anlayamaz
İçimdeki dervişin yüzündeki tebessüm
Gönlümün toprağını terk ediyorken ayaz
Uzun soluklu bir yol, müjdeyle çarpar göğsüm

Ölümler biriktirdim, öteden ve beriden
Zaman durdu içimde,İbrahim'i büründüm
Yeniden bir diriliş, başıboş serseriden
Aşkı emekleyerek soysuzlara göründüm

Ulu dağın bağrından beliren güzel yüzlüm
Kıyam eden dağlarım gönlüne dayandırsın
Çağın Nemrutlarına yetecek iki sözüm
Hazzını ala ala alevinde yandırsın

Bu asi adımlarım vuslatına erecek
Zalimlerin üstüne çökecek şafaklardan
En soylu kahramanı bütün dünya görecek
O'na uzanmak için geçecek şafaklardan.