bir kahkaha attı derviş, aşkın öldüğünü duyunca
insanlar şaşırdı, bir cevap beklediler
derviş gülmekle yetindi ve ardında uğultular bırakarak gitti
çölde giderken akreplere sordu aşkı
ölmüş olmalı dediler, biz zehirledik onu
hüzünlendi, yoksa gerçek miydi aşkın öldüğü
yoksa bir hayalin peşinden mi koşuyordu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta