Bir derviş bir gün bir yerden bir yere giderken, bakmış ki bir garip çoban yamaçtan tırmanıyor, oradan aşağılara yuvarlanıyor. Kan revan içindedir.
Derviş çobanın uğrar yanına selam verir ve yuvarlanma sebebini sorar
«Ne yapıyorsun?»
«Çoban yaratanına karşı vazifesini ifa ettiğini söyler.»
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta