Derviş oturmuşta tespih çekiyor,
Sayma derviş sayma sayılar ne ki,
Dervişin başında şimşek çakıyor,
Korkma derviş korkma yıldırım ne ki.
Dervişim biri, bir kucak elmayla yanından geçen kıza;
‘’Nere gidiyorsun? O kucağına ne doldurdun? ’’
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta