Derviş, Tanrı ve Ölü Şiiri - Ebru Yeşilova

Derviş

Uzağı sevmek bir düştü ölüme
Tuzağı sevdi ve düştü önüme
Gölgem
Yola düştü derviş, elinde yalın bir sırık
Kazınmış saçları, başında bezden bir sarık
Sırtında turist çantası, ayağında çarık
Malı mülkü ancak heybesi kadar
Şimdi yollarda arar mazinin izlerini
Ati bir dürbün merceğinde kayıp
Sevgi diyor, vazgeçmeyi bilmektir kendinden
Kendin kim, ne diyorlar
Susuyor
Okunuyor başka bir gölge ancak gözlerinden
Âşık mı derviş olur derviş mi âşık
Bir bağlaması varmış
Taşımak zormuş yollarda
Evde bırakmış

Tanrı

Harise Hanım bir alet olsa edevat çantasında
Kontrol kalemi olurdu
Ama o kendini elektrik zannediyor
Gücü bilgi olanın bileği bükülmez
Yeleği dikilmez, diyor
Bütün gardırobunu yeniledi
Onu asla hazırlıksız yakalayamazsınız
Saçı başı dağınık olmaz gece yatarken bile
Kapısını habersiz çalamaz ölüm bile
O bütün ihtimallerin sahibi
Bütün planların hâkimidir
Önceden hesaplar
Çekirdek kabuğunun yere düşme açısını
Kaç değişik evrende yol alabileceğini bir çöpün
Ama hesaba katamamıştır henüz
Yenilginin kalbe batma acısını
Bir tek yenilme ihtimaline yer yoktur fikrinde
Sevgi diyor, asla kaybetme ihtimalini kabullenmemektir
Önü tımarhane, arkası cezaevi, yanında kabristan
Hepsinin oluru var onun için
Cinayet bile işler
İz bırakmaz arkasında
Yakalanmaz da
Maktulüm faili meçhul değil kayıp dosyası olur
Diyor
Tanrı bile komplekse girdi bunun tanrısallığından
Oysa tanrıların acısı büyük olur
Bir yenilse, melekler bile ağlayacak yasından

Ölü

Semaya düştü henüz taze bir ölü
Öldüm sanırım dedi, ölüler nefes alamaz çünkü
Koskoca bir boşluk sema, havadan bir okyanus
Ne bir bulut var gökte
Ne bir nefes nasipte
Bembeyaz bir oda olmuş, işte evren bu kadar
Yürüyecek ayak
Ayakta mecal
Ruhta murat yok
Öldüm herhâlde diyor
Sevgi diyor, bir zaman benim olduğum şeydi
Öldüğüm şey oldu sanırsam şimdi
Önünde yaşamsız günler
Bahçede kan kırmızı, kokusuz güller
Ağlıyor bir başına
Bir onu anlamıyor işte
Ölüler ağlar mıydı
Hatırlamıyor

Zaman

Tanrı birlik
Derviş hiçlik
Ölü için artık geçti
Biri her yapan zaman içinse
Üçü bir tekti