Kim ki Yusuf der ağlar, sevgide Yakub olur,
Yusuf’un kokusunu, alır şad-ı hub olur.
Kim ki gerçekten sevip, yare talip olursa,
Her ne yöne bakarsa gördüğü matlub olur.
Nemrud’un gücü yetmez, İbrahim’i yakmaya,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta