Derviş Nerdesin

Bir çağ tutulmasına yakalandık biz,
O çılgın sevdaların adamı olamadık.
Pir oldu içimizdeki o muazzez derviş,
Ela gözlerde gezinen gölgeler bırakamadık.

Sözler içinde sözleri tükettik boşu boşuna,
Sanki yer boşaldı, kalmadı bir şey beşer namına,
Duyguları esir verdik, kalpleri ettik ziyan,
Dilimiz hafsalasını yitirmiş konuşmaz, fanilik olmuş nisyan.

Hadi gidelim şu yalan yüklü dünyadan
Kelimeler kavga etsin bakalım kimmiş kazanan
Kazanan kim olur bilinmez, kaybeden ise belli
Söylemek dil ister, var ister,
dilin varması ister öyle değil mi?

Ah o büyük şairler, o büyük adamlar!
Bize bir şey bırakmadılar her şeyi yazdılar
Anlamak borcu kaldı bize, anlayamasak ta
Ey kara gözlü dünya
Cahil değildim ama
Yine de kandım sana