DERVİŞ NASIL OLMALI?
“Derviş’im” diyenlerin boynu Dar’da olmalı,
Niran’ın korkusuyla, ah-u zar da olmalı,
Havf-u Reca içinde bocalayıp dururken
Dili zikirle meşgul, gönlü Yar’da olmalı.
Tevazu kantarında Hak ayarda olmalı,
Zıtlıklar âleminde “yok”la “var”da olmalı,
Nefsi terbiye için, Ruh-Beden cidalinde
Ayakları yanarken, başı kar’da olmalı.
Hedefe kilitlenip, tek kararda olmalı,
Fani dünyada ne kâr, ne zararda olmalı,
“İfrat-tefrit”den uzak, mütevazı bir yaşam
Sürdürürken, çevreye hep yararda olmalı.
(29 Eylül 2012)
Kayıt Tarihi : 30.10.2012 13:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her devirde ham sofu denilen bir gurp vardır. Bu kişiler bağlı oldukları mümtaz kapıların hakkını veremeyerek, bazan dervişliğe yakışmayan tavırlar sergilerler. Temsil ettikleri o makamın ulvi konumunun üzerine de çıkarak mütevazılıklarını kaybederler. İşte bu davranışları sergileyen (gerçek dervişleri tenzih ederim) gönül vermiş kişilerin ölçülü olmaları gerektiğini hatırlatan bir ikaz şiiri. Derviş olamamakla beraber önce kendime atfediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!